همیشه برای بهانه داشتن هیچ بهانه ای ندارم !
منم دیگه .
میدانی که چیست ؟
نمیدانم این چه مرضیست نه اینکه من تنها درگیرش باشم ، خیلی ها درگیرش هستند و با آن دست و پنجه نرم میکنند . تو میمانی با تمام شدن رابطت ، دوستیت حالا هر چی . و قولی که به خودت میدهی من باب اینکه دیگه دنبالش تا انتهای یادآوری اولین حرف ها و خنده ها نخواهی رفت . دیگر عکسش را نخواهی دید .ادامه این ماجرا و زیر قول زدن ها را که خودتان میدانید . حالا من نه درگیرشم ، نه دلم براش تنگ شده ، نه خاطرات را زنده میکنم . آما .
نمیدونم چرا سری به پروفایل تلگرامش میزنم و عکسش را میبینم و به خودم لعنت میفرستم که آخه چرا ؟ چرا باهاش دوست شدی ؟ بعدشم احساس شرم لحظه ای و خنده به سراغم می آید .
عاقااا موضوع خاصی ندارم بنویسم یا حوصله ندارم دربارشون بنویسم . مجبورم از این چیزا بنویسم . احتمالا دراما دوست دارم و وقتایی که ناراحتم و دلم پره عفففففففففف
آهنگ "آهای خبر دار " همایون شجریان رو گوش کردم ، گوش کنید . زیباست . خیلی هم زیباست . خیلی خیلی
ندارم ,بنویسم ,خیلی ,بهانه ,زیباست خیلی منبع
درباره این سایت